Słońce nie świeci; zostawia po sobie tylko złociste półcienie i białe plamy na drodze. Crystal i jej chłopak Leo przypominają nieco Holly i Kita z Badlands Terrence’a Malicka. Światło, które po brzegi wypełnia kadry, jest wykradzione z jego Niebiańskich dni. W ciszy najlepiej słychać szeptane przez bohaterów historie. Większość akcji rozgrywa się w zbliżeniach, co w przepiękny, subtelny sposób sprawia, że w świat przedstawiony wkrada się intymność, której brakuje w ich związku. Oboje toną we własnych myślach jak w ruchomych piaskach. Przygniata ich strach, zazdrość i konieczność kontrolowania ognistych emocji. W ich byciu w drodze nie ma nic z beatnikowskiego szaleństwa, jest raczej gorycz wynikająca z trwania w przejściu między kryminalną przeszłością, jakiej nie da się zapomnieć, a niebiańską przyszłością – która nie nadchodzi.
SXSW Film Festival 2012 – Nagroda specjalna jury / Special Jury Award – Nagroda dla nowej reżyserki w kategorri film fabularny / Chicken & Egg Emergent Narrative Woman Director Award
Amy Seimetz ukończyła historię sztuki i literaturę angielską na Florida State University. Film studiowała w Nowym Jorku; historię i scenopisarstwo w Kalifornii. Jest scenarzystką, reżyserką, aktorką i producentką. Grała m.in. w The Off Hours, Mebelkach, Legendarnej amerykańskiej piżama party, Naprawdę strasznej śmierci i filmie Choćby nie wiem co. Wyprodukowała Medicine for Melancholy, Talerz i łyżkę i Srebrne kule. Sun Don’t Shine jest jej pełnometrażowym debiutem fabularnym.
2005 The Unseen Kind-Hearted Beast (kr. metraż / short)
2008 We Saw Such Things (kr. metraż dok. / doc. short) (co-director)
2009 Round Town Girls (kr. metraż / short)
2012 Zabójczy upał / Sun Don’t Shine