Stella jest studentką college’u, założycielką klubu wiecznych panien i najzabawniejszą dziewczyną w żeńskim akademiku. Kiedy do grona jej wykładowców dołącza profesor antropologii, Stella rozpoznaje w nim mężczyznę, którego przypadkowo poznała w nocnym pociągu. To właśnie ten surowy nauczyciel uratuje ją przed napaścią w czasie nocnej eskapady do baru. Z kolei Stella będzie próbowała ratować swoją najlepszą przyjaciółkę, Helen. Dziewczyny są swoimi przeciwieństwami, ale mocno się wspierają, zwłaszcza w łamaniu regulaminu akademika. Lesbijski podtekst jest wyczuwalny w zbiorowych scenach śmiechu i tańca, bo bohaterki lepiej bawią się w swoim gronie niż w towarzystwie mężczyzn. Arzner i jej gwiazda Clara Bow mierzyły się tu z realizacją pierwszego filmu dźwiękowego w swojej karierze. Żywiołowa aktorka z brooklyńskim akcentem znakomicie odnalazła się w scenach dialogowych. Wprowadziła do nich element anarchii, który stał się zarzewiem radosnej, wyzwalającej, dzikiej awantury.
35mm preservation print courtesy of the UCLA Film & Television Archive.
Reżyserka, pionierka kina kobiet, producentka, wykładowczyni. Jej kariera filmowa przypada na okres klasycznego Hollywood. Arzner przez lata współpracowała z wytwórniami Paramount i RKO, również jako niezależna filmowczyni. Pierwsza kobieta w Amerykańskiej Gildii Reżyserów, 16 pełnometrażowymi filmami fabularnymi w dorobku. Kreatorka gwiazd, pracowała m.in. z Clarą Bow, Katharine Hepburn czy Joan Crawford. Specjalizowała się w komediach romantycznych i melodramatach. Zapisała się w historii kina filmem Tańcz, dziewczyno, tańcz.
1927 Polowanie na kawalera / Get Your Man
1929 Dzikie przyjęcie / The Wild Party
1931 Pracujące dziewczęta / The Working Girls
1933 Christopher Strong
1940 Tańcz, dziewczyno, tańcz / Dance, Girl, Dance