Christopher Strong, parlamentarzysta, wierny mąż i ojciec, spotyka na balu Cynthię Darrington, młodą awiatorkę. Kobieta zaprzyjaźnia się z jego córką, dziewczyną lubiącą nocne życie. Sama jest jej przeciwieństwem: dumna, niezależna, wysportowana. Bije rekordy w długodystansowych samotnych lotach. Nieoczekiwanie obie znajdą się w podobnym położeniu – staną się kochankami żonatych mężczyzn. Romans, zdrada, nieślubne dziecko – wszystko to mogło być tematem filmu przed wprowadzeniem Kodeksu. Kobieta fatalna jest nowoczesna, wyemancypowana, uczciwa. Jej wyjątkowość na tle innych bohaterek zostaje podkreślona mocną sylwetką i oryginalnymi kostiumami Katharine Hepburn. Na planie filmowym spotkały się dwie silne kobiety: Hepburn – córka sufrażystki i Arzner – już niezależna reżyserka. Jak wspomina aktorka: Ona nosiła spodnie. I ja też. – co odnosiło się zarówno do stylu, jak i siły charakteru. Wzorem jej postaci była Amy Johnson, brytyjska awiatorka. Druga rola w dorobku Hepburn ugruntowała jej pozycję jako gwiazdy, a film jest do dziś jednym z najchętniej oglądanych dzieł Arzner.
Reżyserka, pionierka kina kobiet, producentka, wykładowczyni. Jej kariera filmowa przypada na okres klasycznego Hollywood. Arzner przez lata współpracowała z wytwórniami Paramount i RKO, również jako niezależna filmowczyni. Pierwsza kobieta w Amerykańskiej Gildii Reżyserów, 16 pełnometrażowymi filmami fabularnymi w dorobku. Kreatorka gwiazd, pracowała m.in. z Clarą Bow, Katharine Hepburn czy Joan Crawford. Specjalizowała się w komediach romantycznych i melodramatach. Zapisała się w historii kina filmem Tańcz, dziewczyno, tańcz.
1927 Polowanie na kawalera / Get Your Man
1929 Dzikie przyjęcie / The Wild Party
1931 Pracujące dziewczęta / The Working Girls
1933 Christopher Strong
1940 Tańcz, dziewczyno, tańcz / Dance, Girl, Dance