Peaches to jedna z najważniejszych artystek na feministycznej scenie muzycznej. Zaczynała w ciasnych piwnicach, by kilka lat później zapełniać wielkie hale – przyciągała prawdziwe tłumy pod festiwalowe sceny. Wszystko to za sprawą radykalnych, ale i zaraźliwie przebojowych piosenek oraz porywających, pełnych ironii i przewrotnej erotyki występów scenicznych. Jej znakiem rozpoznawczym stało się brawurowe obalanie obyczajowych stereotypów i tabu związanego z seksem czy miejscem kobiet w społeczeństwie. Marie Losier zrealizowała intymny portret tej wszechstronnej i odważnej artystki, przy czym intymność nie ma tu nic wspólnego z seksualnością czy cielesnością – o tych sprawach Peaches przecież śpiewa, a nawet krzyczy ze sceny. Reżyserce udało się za to dotrzeć do miejsc i spraw, o których na koncercie usłyszeć nie sposób. Peaches przed kamerą opowiada o swojej rodzinie, przegląda zdjęcia z dzieciństwa i pokazuje, jak spędza czas ze swoim chłopakiem. Ten film to jednocześnie dynamiczna i głośna relacja z koncertu, surowy reportaż z garderoby i home video z zaskakująco zwykłych momentów w życiu bardzo niezwykłej osoby.
Urodziła się we Francji, ale prawie pół życia spędziła w Nowym Jorku. Studiowała literaturę na uniwersytecie w Nanterre i sztukę na Hunter College w Nowym Jorku. Zafascynowana alternatywną i awangardową sztuką, chętnie portretuje w swoich filmach osoby właśnie z tego kręgu. Jej pełnometrażowy debiut, w którym na pierwszym planie jest para radykalnych osób artystycznych: Genesis Breyer P-Orridge i Lady Jaye, miał premierę na festiwalu w Berlinie, skąd reżyserka przywiozła kilka nagród.
2011 Genesis i Lady Jaye / The Ballad of Genesis and Lady Jaye (doc.)
2014 Alan Vega, Just a Million Dreams (short doc.)
2015 Masha Natasha (short doc.)
2019 Felix in Wonderland (doc.)
2022 Which Is Witch? (short doc.)