Strange Darling

Jeśli myślisz, że to tobie przydarzyła się kiedyś najgorsza randka na świecie, zmienisz zdanie po obejrzeniu Strange Darling. Demon (Kyle Gallner) i Dama (wspaniała Willa Fitzgerald, która tą rolą zapewne wyważa drzwi do Hollywood) planują spędzić razem niezobowiązującą noc w przydrożnym motelu. Erotyczna gra między bohaterami szybko zamienia się w konfrontację spod znaku „wszystkie chwyty dozwolone”. Reżyser JT Mollner udowadnia, że wie, jak sprawić, by widz oglądał zainscenizowany przez niego spektakl z perwersyjną przyjemnością. Biegłość, z jaką twórca mnoży fałszywe tropy, żongluje chronologią i miesza perspektywy narracyjne, uczyniła z jego filmu kinową sensację ostatnich miesięcy. Strange Darling zdążyło w tym czasie postawić na baczność tropicieli spoilerów, zachwycić estetów zrealizowanymi na taśmie 35 mm zdjęciami i rozgrzać do czerwoności ideologów spierających się o zaprezentowany na ekranie obraz kobiety. Przede wszystkim jednak thriller Mollnera okazał się spełnionym marzeniem wszystkich romantyków, wierzących w to, że od czasu do czasu wciąż mogą objawić się filmy znikąd, które – mimo niewielkiego budżetu i braku gwiazd w obsadzie – cudownym sposobem zyskują ogólnoświatowy rozgłos.